“Ik riep gewoon heel hard dat het klopte dat je alles zo weer vergeten was…”

Niets bleek minder waar.

Jij hebt gemerkt dat je bevalling je niet in de koude kleren is gaan zitten. Je bent veranderd. Er is een leven VOOR en een leven NA je bevalling. En dat klopt, moeder worden zorgt ervoor dat het nooit meer hetzelfde gaat zijn. Maar jij voelt aan alles dat dat niet enkel en alleen te maken heeft met die ene nieuwe persoon in je leven, namelijk je prachtige baby. Nee, er is iets wezenlijks veranderd, iets wat wellicht ongewenst is. Maar wees gerust als het jou zo duidelijk opvalt, dan kunnen we er ook wat mee!!

Een bevalling is een life-event. Een life-event is een gebeurtenis die je leven verandert. Andere voorbeelden van life-events zijn: verhuizen, verbouwen, trouwen, een nieuwe baan, overlijden van dierbaren, maar dus ook geboorte van een nieuw gezinslid. Ik noem het ook wel eens: de kaarten zijn opnieuw geschud. Er zijn nieuwe omstandigheden, nieuwe spelers of een andere omgeving. Dat vraagt om aanpassingen in je denken en je gedrag. Een aanpassing die je doorgaans best kunt maken als je de tijd en ruimte krijgt, iets wat met een pasgeboren baby erg schaars is, zo niet ondenkbaar. Voldoende steun van je omgeving is heel belangrijk en hoe jij op dat moment in je vel zit is bepalend voor de wijze waarop jij deze adaptatie naar je nieuwe rol als moeder aan kan gaan. 

Nu kunnen er na de komst van een baby veel redenen zijn om niet lekker in je vel te zitten. Vaak zijn er nog fysieke klachten of beperkingen. Denk aan het herstel na een keizersnede, pijnklachten van je vaginale hechtingen, bekkenklachten, borstvoedingsproblemen, aambeien, extreme vermoeidheid, onrust in je lijf etc. Wanneer je lichamelijk meer herstelt en de boel praktisch op zijn plek valt komt er ruimte voor de mentale verwerking. Dit kan rauw op je dak vallen. Nu jij je fysiek een stuk beter voelt (en misschien is dat voor jou ook nog niet het geval) had jij gedacht weer te kunnen gaan knallen en lekker je leven, met een baby erbij, weer op te pakken. Helaas merk je nu dat dat niet gaat.

Naast fysieke klachten zijn er ook vaak psychosociale klachten. Veelal getriggerd door een enorm verantwoordelijkheidsgevoel dat je ervaart wanneer je moeder bent geworden. Het gevoel dat je het GOED wil doen voor je baby en het idee hebben dat je hier niet in slaagt. Allemaal hele NORMALE gevoelens. Echter wanneer jij VOELT dat er iets is dat jou beperkt om dit te dragen, dan kan er meer aan de hand zijn.

Een zwangerschap, bevalling en kraamperiode zijn periodes in het leven van een vrouw waarin jij je naast heel krachtig ook kwetsbaar kan voelen. In de natuur is dat ook zo, het drachtige vrouwtje kan levensgevaarlijk zijn (sommige zwangere vrouwen zijn dat ook 😉 ), maar ook is zij de zwakste schakel in de kudde. Ze is heel krachtig, omdat ze een jong draagt en deze wil beschermen, maar tevens is ze langzamer, reageert ze anders dan normaal en ervaart ze ongemak van haar lijf. Zo kan jij je ook voelen. Je bent trots op je lijf, omdat je een baby draagt of hebt gedragen. Je werpt je op als een leeuwin als het gaat om de gezondheid van jou of je baby. De keerzijde kan zijn dat je ook beperkingen ervaart. Fysieke of psychische klachten kunnen daaraan ten grondslag liggen. Op je werk heb je bijvoorbeeld minder kunnen laten zien, ben je eerder uitgevallen of keer je later terug na je verlof door je zwangerschap/ bevalling. Misschien waren er zorgen rondom je baby in de zwangerschap. Misschien had jij juist wel een prima zwangerschap, maar viel je bevalling enorm tegen. Mogelijk heb je dit als naar/ heftig of zelfs traumatisch ervaren. Voor sommige vrouwen is er na de bevalling een grote nasleep. Bijvoorbeeld als je zelf moeizaam herstelt of als je baby opgenomen moet worden in het ziekenhuis of als hij maandenlang huilt. Jij valt dan (weer) buiten de kudde die vrolijkt door (lijkt) gaat met leven…

Er zijn genoeg redenen op te noemen waarom het niet goed met je gaat, maar zelf vind je dat je geen klagen hebt. Want je baby doet het immers goed, jij bent gezond en dit is toch wat je altijd had gewild…. Toch klopt er iets niet. Je bent of herkent jezelf niet meer. Niets is zo akelig als dit gevoel. Maar wat een TOPPER ben jij door dit te erkennen en met dit traject aan de slag te gaan! Dit gaat je zeker helpen om meer lucht en rust te krijgen. ‘Ik voel me al ietsje lichter.’ zeggen dames als ze de praktijk uitlopen na een consult. Dat gevoel gun ik jou ook. Maar dat vraagt wel iets van JOU! Je zal je moeten inzetten, reflecteren, (opnieuw) kwetsbaar opstellen en fijne mensen om je heen verzamelen die je hierbij kunnen helpen. Denk aan je partner, een lieve vriendin, (schoon)moeder, collega, verloskundige of gynaecoloog. Vaak zijn 1 of 2 personen al voldoende.

In deze eerste module gaan we orde in de chaos aanbrengen. Je verhaal kan nu nog heel groot zijn of lijken. In de onderstaande video leg ik uit wat je eerste stap gaat zijn.

Ik wil je laten weten dat deze eerste stap echt de belangrijkste is. Je hebt zelf iets gesignaleerd. Je bent je er van bewust dat je er mee aan de slag moet gaan om je weer de oude ik te gaan voelen. Dat is een dappere keuze en deze weg zal niet altijd soepeltjes verlopen. Het vraagt moed en discipline. Maar het gaat er natuurlijk vooral om dat je bent BEGONNEN!! Je hebt zelf je weg naar herstel in gang gezet. TOP! In de video benoem ik het al even. Brengt het schrijven van je verhaal te veel onrust of paniek in je leven. Neem dan echt contact met me op via: welkom@martinewagemans.nl, bel of app naar 06-25434546. Dan kijken we samen even naar een moment waarop we elkaar rustig kunnen spreken.

‘Ik gun jou orde in je chaos.’